Conjugation of verb "verplanen"
Präsens von “verplanen”
Indikativ Präsens Konjunktiv Präsens
ich verplane verplane
du verplanst verplanest
er/sie/es verplant verplane
wir verplanen verplanen
ihr verplant verplanet
sie verplanen verplanen
Präteritum von “verplanen”
Indikativ Präteritum Konjunktiv Präteritum
ich verplante verplante
du verplantest verplantest
er/sie/es verplante verplante
wir verplanten verplanten
ihr verplantet verplantet
sie verplanten verplanten
Perfekt von “verplanen”
Perfekt Indikativ Perfekt Konjunktiv I
ich habe verplant habe verplant
du hast verplant habest verplant
er/sie/es hat verplant habe verplant
wir haben verplant haben verplant
ihr habt verplant habet verplant
sie haben verplant haben verplant
Plusquamperfekt von “verplanen”
Plusquamperfekt Indikativ Plusquamperfekt Konjunktiv II
ich hatte verplant hätte verplant
du hattest verplant hättest verplant
er/sie/es hatte verplant hätte verplant
wir hatten verplant hätten verplant
ihr hattet verplant hättet verplant
sie hatten verplant hätten verplant
Futur I von “verplanen”
Indikativ Konjunktiv I Konjunktiv II
ich werde verplanen werde verplanen würde verplanen
du wirst verplanen werdest verplanen würdest verplanen
er/sie/es wird verplanen werde verplanen würde verplanen
wir werden verplanen werden verplanen würden verplanen
ihr werdet verplanen werdet verplanen würdet verplanen
sie werden verplanen werden verplanen würden verplanen
Futur II von “verplanen”
Indikativ Konjunktiv I Konjunktiv II
ich werde verplant werde verplant würde verplant
du wirst verplant werdest verplant würdest verplant
er/sie/es wird verplant werde verplant würde verplant
wir werden verplant werden verplant würden verplant
ihr werdet verplant werdet verplant würdet verplant
sie werden verplant werden verplant würden verplant