Conjugation of verb "enmendar"
Presente/Futuro/Pretérito imperfecto “enmendar”
Presente Futuro Pretérito imperfecto
yo enmiendo enmendaré enmendaba
enmiendas enmendarás enmendabas
él/ella/Ud. enmienda enmendará enmendaba
nosotros enmendamos enmendaremos enmendábamos
vosotros enmendáis enmendaréis enmendabais
ellos/ellas/Uds.. enmiendan enmendarán enmendaban
Pretérito perfecto compuesto / pluscuamperfecto / anteriorvon “enmendar”
Presente Futuro Pretérito imperfecto
yo he enmendé había enmendé hube enmendé
has enmendé habías enmendé hubiste enmendé
él/ella/Ud. ha enmendé había enmendé hubo enmendé
nosotros hemos enmendé habíamos enmendé hubimos enmendé
vosotros habréis enmendé habríaais enmendé hubisteis enmendé
ellos/ellas/Uds.. han enmendé habrían enmendé hubieron enmendé
Futuro/Condicional perfecto “enmendar”
Futuro perfecto Condicional perfecto Condicional
yo habré enmendé habriá enmendé enmendaría
habrás enmendé habriás enmendé enmendarías
él/ella/Ud. habrá enmendé habriá enmendé enmendaría
nosotros habremos enmendé habriámos enmendé enmendaríamos
vosotros habréis enmendé habriáis enmendé enmendaríais
ellos/ellas/Uds.. habrán enmendé habrián enmendé enmendarían