Conjugation of verb "acontentar"
Presente/Futuro/Pretérito imperfecto “acontentar”
Presente Futuro Pretérito imperfecto
yo acontento acontentaré acontentaba
acontentas acontentarás acontentabas
él/ella/Ud. acontenta acontentará acontentaba
nosotros acontentamos acontentaremos acontentábamos
vosotros acontentáis acontentaréis acontentabais
ellos/ellas/Uds.. acontentan acontentarán acontentaban
Pretérito perfecto compuesto / pluscuamperfecto / anteriorvon “acontentar”
Presente Futuro Pretérito imperfecto
yo he acontenté había acontenté hube acontenté
has acontenté habías acontenté hubiste acontenté
él/ella/Ud. ha acontenté había acontenté hubo acontenté
nosotros hemos acontenté habíamos acontenté hubimos acontenté
vosotros habréis acontenté habríaais acontenté hubisteis acontenté
ellos/ellas/Uds.. han acontenté habrían acontenté hubieron acontenté
Futuro/Condicional perfecto “acontentar”
Futuro perfecto Condicional perfecto Condicional
yo habré acontenté habriá acontenté acontentaría
habrás acontenté habriás acontenté acontentarías
él/ella/Ud. habrá acontenté habriá acontenté acontentaría
nosotros habremos acontenté habriámos acontenté acontentaríamos
vosotros habréis acontenté habriáis acontenté acontentaríais
ellos/ellas/Uds.. habrán acontenté habrián acontenté acontentarían