Conjugation of verb "apelotonar"
Presente/Futuro/Pretérito imperfecto “apelotonar”
Presente Futuro Pretérito imperfecto
yo apelotono apelotonaré apelotonaba
apelotonas apelotonarás apelotonabas
él/ella/Ud. apelotona apelotonará apelotonaba
nosotros apelotonamos apelotonaremos apelotonábamos
vosotros apelotonáis apelotonaréis apelotonabais
ellos/ellas/Uds.. apelotonan apelotonarán apelotonaban
Pretérito perfecto compuesto / pluscuamperfecto / anteriorvon “apelotonar”
Presente Futuro Pretérito imperfecto
yo he apelotoné había apelotoné hube apelotoné
has apelotoné habías apelotoné hubiste apelotoné
él/ella/Ud. ha apelotoné había apelotoné hubo apelotoné
nosotros hemos apelotoné habíamos apelotoné hubimos apelotoné
vosotros habréis apelotoné habríaais apelotoné hubisteis apelotoné
ellos/ellas/Uds.. han apelotoné habrían apelotoné hubieron apelotoné
Futuro/Condicional perfecto “apelotonar”
Futuro perfecto Condicional perfecto Condicional
yo habré apelotoné habriá apelotoné apelotonaría
habrás apelotoné habriás apelotoné apelotonarías
él/ella/Ud. habrá apelotoné habriá apelotoné apelotonaría
nosotros habremos apelotoné habriámos apelotoné apelotonaríamos
vosotros habréis apelotoné habriáis apelotoné apelotonaríais
ellos/ellas/Uds.. habrán apelotoné habrián apelotoné apelotonarían