Conjugation of verb "coplear"
Presente/Futuro/Pretérito imperfecto “coplear”
Presente Futuro Pretérito imperfecto
yo copleo coplearé copleaba
copleas coplearás copleabas
él/ella/Ud. coplea copleará copleaba
nosotros copleamos coplearemos copleábamos
vosotros copleáis coplearéis copleabais
ellos/ellas/Uds.. coplean coplearán copleaban
Pretérito perfecto compuesto / pluscuamperfecto / anteriorvon “coplear”
Presente Futuro Pretérito imperfecto
yo he copleé había copleé hube copleé
has copleé habías copleé hubiste copleé
él/ella/Ud. ha copleé había copleé hubo copleé
nosotros hemos copleé habíamos copleé hubimos copleé
vosotros habréis copleé habríaais copleé hubisteis copleé
ellos/ellas/Uds.. han copleé habrían copleé hubieron copleé
Futuro/Condicional perfecto “coplear”
Futuro perfecto Condicional perfecto Condicional
yo habré copleé habriá copleé coplearía
habrás copleé habriás copleé coplearías
él/ella/Ud. habrá copleé habriá copleé coplearía
nosotros habremos copleé habriámos copleé coplearíamos
vosotros habréis copleé habriáis copleé coplearíais
ellos/ellas/Uds.. habrán copleé habrián copleé coplearían